Samstagabends in Kaisariani

Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι
πίσω απ’ το μαγέρικο του Ντελη βοριά

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και γλυκό γλυκό ψωμί

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο
κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια
που γιομαν τ’ απόβραδο γλύκα πρωινή
ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί


Der Nachmittag schien wie ein alter Wagen
am Anstieg stehen zu bleiben
an unserem alten Treffpunkt jeden Nachmittag
hinter dem Gasthaus des Deliworias

Und alles schien wie Himmel und hausgemachtes Brot
und alles schien wie Himmel und süßes süßes Brot

Du kanntest die Schritte ich erkannte die Klänge
und mit unterdrückter Stimme machten wir Feuer
abends schrieben wir Parolen an die Wände
fielen nieder und riefen: Nieder mit den Deutschen

Und alles schien wie Himmel und hausgemachtes Brot
und alles schien wie Himmel und bitteres bitteres Brot

Auf was waren sie wohl neidisch in deinen bleichen Augen
die sich am frühen Abend mit morgendlicher Milde füllten
sie kamen und deine tiefen Augen gingen unter
eines Samstagabends in Kaisariani

Und alles wurde ein Blitz Meeressalzigkeit
und alles wurde ein Blitz und bitteres bitteres Brot

Balinger © 29.06.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info