Samstagabends in Kaisariani | ||
Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι πίσω απ’ το μαγέρικο του Ντελη βοριά Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο κι όλα μοιάζαν ουρανός και γλυκό γλυκό ψωμί Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια που γιομαν τ’ απόβραδο γλύκα πρωινή ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί | Der Nachmittag schien wie ein alter Wagen am Anstieg stehen zu bleiben an unserem alten Treffpunkt jeden Nachmittag hinter dem Gasthaus des Deliworias Und alles schien wie Himmel und hausgemachtes Brot und alles schien wie Himmel und süßes süßes Brot Du kanntest die Schritte ich erkannte die Klänge und mit unterdrückter Stimme machten wir Feuer abends schrieben wir Parolen an die Wände fielen nieder und riefen: Nieder mit den Deutschen Und alles schien wie Himmel und hausgemachtes Brot und alles schien wie Himmel und bitteres bitteres Brot Auf was waren sie wohl neidisch in deinen bleichen Augen die sich am frühen Abend mit morgendlicher Milde füllten sie kamen und deine tiefen Augen gingen unter eines Samstagabends in Kaisariani Und alles wurde ein Blitz Meeressalzigkeit und alles wurde ein Blitz und bitteres bitteres Brot | |
Balinger © 29.06.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info