Le tue due mani prendevano

Τα δυο σου χέρια πήρανε
βεργούλες και με δείρανε

Με κάψαν τα φρυδάκια σου
και τα γλυκά ματάκια σου

Έλα μαζί μικρούλα μου
να γειανεις την καρδούλα μου

Παλάτια θα σου χτίσω εγώ
να σ’ έχω μέσα Μαριγώ

(Στη δεύτερη εκτέλεση οι στίχοι είναι:

Τα δυο σου χέρια πήρανε
βεργούλες και με δείρανε
και τη χαρά μου πήρανε

Τα χέρια σου με κάψανε
που άλλον αγκαλιάσανε
και δε με λογαριάσανε

Μ’ αυτά τα χέρια σου τα δυο
σκάψε τη γης βαθιά να μπω
να μη σε βλέπω και πονώ)


Prendevano le tue due mani
piccole verghe e mi picchiavano.

Mi facevano ardere le tue sopracciglia,
e i tuoi piccoli occhi dolci.

Vieni con me, piccola mia,
perché tu fai star bene il cuore mio.

Costruirò per te una reggia,
perché tu ci viva insieme a me, Mariella.

(Nella seconda versione i versi sono:

Prendevano le tue due mani
piccole verghe e mi picchiavano.
e mi riempivano di gioia.

Mi facevano ardere le tue mani,
che non avevano abbracciato nessun altro,
tranne me.

Con queste tue due mani,
scava la terra in profondità, perché io vi entri,
cosicché non possa più vederti e soffrirne.)

android2020 © 30.06.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info