The night is envious | ||
Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ’ το φως της έχεις πάρει στρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάρι έξω απ’ το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπία χορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα πέτα με ψηλά στον αέρα δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου να ξαναγεννηθώ μαζί σου Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζει εικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνει δε μ’ αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ’ αφήνεις Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα πέτα με ψηλά στον αέρα δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου να ξαναγεννηθώ μαζί σου Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ’ μου θερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα πέτα με ψηλά στον αέρα δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου να ξαναγεννηθώ μαζί σου | The night is envious, you've taken something of her light you look up (to the sky) and the moon lights up outside time, around motionless landscapes you dance alone inside a photo Play me in your hands like a sphere throw me up in the air give me breath of your breath to reborn with you The night is leaving, it's lighting up with your memories the while wide world, is turning around you image of a dream, that the day cannot erase you don't touch me, but you leave your marks on me Play me in your hands like a sphere throw me up in the air give me breath of your breath to reborn with you Warm river, give me that warmth of yours you, a hot stream, in the world's cold sea Play me in your hands like a sphere throw me up in the air give me breath of your breath to reborn with you | |
VaiaVaia © 12.09.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info