Immer lachend

Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ’ το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ’ ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ’ όστρακο πορφύρα

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι
Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι


Die Sündigen der Nacht und die Einsamen am werdenden Tag
brauchen schweren Zeimbekiko und unruhiges Steuerrad
sie verkehren an Orten von der Landkarte gestrichen
für ein Stück Himmel für eine Liebe verstrichen

Die mit dem Tode Freundschaft schlossen
sterben mit Zigarette zwischen den Lippen
ihren verrückten Träumen verschrieben
immer lachend, immer lachend,
immer lachend und auf der Strecke geblieben

Unsere Jugend die Strecke Athen Thessaloniki
eine Stadt bauten wir zusammen auf und immer noch lebe ich zur Miete
ich legte mich hin um von dir zu träumen auf einer Matte aus Lindenholz
und sah wie die Nacht Licht hervorbringt und die Muschel Purpur

Die mit dem Tode Freundschaft schlossen
sterben mit Zigarette zwischen den Lippen
ihren verrückten Träumen verschrieben
immer lachend, immer lachend,
immer lachend und auf der Strecke geblieben
Die mit dem Tode Freundschaft schlossen
sterben mit Zigarette zwischen den Lippen
ihren verrückten Träumen verschrieben
immer lachend, immer lachend,
immer lachend und auf der Strecke geblieben

Balinger © 31.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info