Non chiedere il cielo | ||
Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου Μην τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου Μην τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει | Discussione dopo discussione, ci siamo smarriti, ci ha afferrato il dolore e siamo stati colti dalla notte. Asciuga le lacrime con il tuo fazzoletto, perché io beva il sole dalle tue labbra. Non chiedere il cielo, la nuvola e la luna. Il tuo sguardo tenebroso ha preso qualcosa dalla notte. Ciò che ci ha raggiunti e ciò che ci ha resi infelici, come un coltello, di nascosto, ci ha colpiti. Asciuga le lacrime con il tuo fazzoletto, perché io beva il sole dalle tue labbra. Non chiedere il cielo, la nuvola e la luna. Il tuo sguardo tenebroso ha preso qualcosa dalla notte. | |
android2020 © 01.08.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info