With so many lies
Μ’ έντυσαν οι Μοίρες μου
με τραγούδια και μ’ ευχές
και την πόρτα μου άνοιξαν
να φύγω, να `ρθω, να σε βρω.
Κι ήρθαν πέντε ποταμοί
να μου πλύνουν το κορμί
κι ήρθανε και δυο πουλιά
να μου μάθουν το φιλί.
Κάτω στους πέντε ποταμούς,
κάτω στους πέντε δρόμους,
είδα τους φεγγαρόλουστους
τους μικρούς σου ώμους.
Μα τ’ άγγιγμά μου αρνήθηκες,
μαύρη σιωπή εντύθηκες
κι άπλωσα τα χέρια μου
κι έμεινα στην ερημιά.
Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν
οι λέξεις
πώς να σου πω το σ’ αγαπώ
να το πιστέψεις...!
Πήγα κι ήπια το νερό
απ’ την πηγή της λήθης
που σβήνει τα θυμίσματα
κι όλους τους πόνους σβήνει.
Μα πιο βαθιά μου χάραξε
τη θύμηση στον πόνο
κι έμεινα πάντα να ζητώ
ένα φιλί σου μόνο.
Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν
οι λέξεις
πώς να σου πω το σ’ αγαπώ
να το πιστέψεις...!
Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν
οι λέξεις
πώς να σου πω το σ’ αγαπώ,
Πώς να πιστέψεις!!!
My Fates dressed me
in songs and blessings
and they opened the door for me
to leave, to come, to find you.
And there came five rivers
to wash my body
and there came two birds
to teach me the kiss.
Down there, at the five rivers,
Down there, at the five roads,
I saw the moonlit
little shoulders of yours.
But you refused my touch
you vested (/clothed) yourself in dark silence
and I reached out my hands (to you)
and was left in solitude
With so many lies that the words
are dressed in
how can I say the “I love you”
so that you'll believe it...!
I went and drank from the water
of the spring of oblivion
that erases the memories
and wipes out the pains
But it carved on me, deeper still
the remembrance in pain
and I was left to always seek
only one kiss of yours
With so many lies that the words
were dressed in
how can I say the “I love you”
so that you'll believe it...!
With so many lies that the words
were dressed in
how can I say the “I love you”,
How can you believe!!!
VaiaVaia © 12.09.2016