Fra i piccoli bottoni
Αργά, η αγάπη τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί Τι κι αν σε κάστρο απάτητο ο άνθρωπος το νου διπλά κλειδώνει με βήμα αλαφροπάτητο η αγάπη του, σαν άνοιξη ζυγώνει Αργά, η αγάπη τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί Τι κι αν φορείς πουκάμισο που ως το λαιμό, που ως το λαιμό κουμπώνει απ’ τα κουμπάκια ανάμεσα ο έρωτας, ο έρωτας τρυπώνει...		Lentamente, l'amore perfora e ferisce come una spada, velocemente scorre nello sguardo, nel sangue, nel bacio. E anche se l'uomo chiude la mente a doppia mandata in un castello inaccessibile, camminando in punta di piedi il suo amore si avvicina come la primavera. Lentamente, l'amore perfora e ferisce come una spada, velocemente scorre nello sguardo, nel sangue, nel bacio. E, anche se indossi una camicia che fino al collo, che fino al collo è abbottonata, fra i piccoli bottoni l'amore, l'amore perfora...
android2020 © 08.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info