Había plantado un corazón | ||
Με τ’ αστεράκι της αυγής στο παραθύρι σου σαν βγεις κι αν δεις καράβι του νοτιά να ’ρχεται από την ξενιτιά στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά γλυκά φιλιά. Με τ’ αστεράκι της αυγής στο παραθύρι σου σαν βγεις κι αν δεις καράβι του νοτιά να `ρχεται από την ξενιτιά στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά χίλια γλυκά φιλιά. Είχα φυτέψει μια καρδιά στου χωρισμού την αμμουδιά μα τώρα που `ρθα να σε βρω με δαχτυλίδι και σταυρό γίνε το φως μου και του κόσμου η ξαστεριά κι απ’ το παλιό μας το κρασί δώσ’ μου να πιω και πιες κι εσύ να μείνω αγάπη μου για πάντα στην πικρή στεριά. | Asomate a la ventana con el lucero del alba y si ves barco del Sur venir del extranjero, mándame con tus pájaros blancos dulces besos. Asomate a la ventana con el lucero del alba y si ves barco del Sur venir del extranjero, mándame con tus pájaros blancos mil dulces besos. Había plantado un corazón en los arenales de la separación; pero ahora que he venido a encontrarte con anillo y cruz, conviértete en mi luz y en noche estrellada para el mundo; y dame de nuestro viejo vino que lo bebamos tú y yo; y me quede para siempre en esta amarga tierra firme. | |
Avellinou © 07.07.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info