La pietra
Η πέτρα είν’ ο θάνατος
η πέτρα είν’ η ζωή μου,
φυτρώσαν άσπρα γιασεμιά
μεσ’ την αναπνοή μου.
Είν’ ένα δέντρο έρημο
στην πέτρα σπάει η φωνή μου,
δεν μπαίνει αγέρας μήτε φως
πετρώνει το κορμί μου.
Είναι η κραυγή της μάνας
είναι η πληγή του κόσμου,
φέρτε κρασί φέρτε φωτιά
να κάψω τον καημό μου.
La pietra è la morte,
la pietra è la mia vita,
germogliano bianchi gelsomini
entro il mio respiro.
E' un albero solitario,
la mia voce si spezza nella pietra,
non entra aria ne' luce,
il mio corpo si pietrifica.
E' il grido della madre,
é la ferita del mondo,
porta vino, porta fuoco
per bruciare il mio dolore.
android2020 © 23.07.2016