Ragazza di Nuoro

Όταν γελάς, γεμίζεις ομορφιά.
Όταν κλαις, μου αφαιρείς τη ζωή.
Μάτια, γιατί δε με κοιτάτε ξανά όπως κάποτε;
Τα ωραία βλέμματα, τα γλυκά βλέμματα
που ήταν μόνο για μένα, πού πήγανε;
Έχουν εξαφανιστεί για πολλές βδομάδες
χωρίς να ξέρω γιατί.
Προτιμώ να μου δώσεις το θάνατο, ναι το θάνατο
όμως μη μου λες ότι δεν είμαι πια δικιά σου.
Γιατί δεν τραγουδάς ακόμα, αηδόνι,
με τη συνηθισμένη μελωδία σου;


Quando ridi, sei piena di bellezza.
Quando piangi, mi togli la vita.
Occhi, perché non mi guardate di nuovo come una volta?
I begli sguardi, i dolci sguardi,
che erano solo per me, dove sono andati?
Sono scomparsi da molte settimane
non so perché.
Preferisco che tu mi dia la morte, sì, la morte,
tuttavia perché non dirmi che non sino più tuo?
Perché non canti ancora, usignolo,
con la tua solita melodia?

android2020 © 11.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info