Atene
Ώρα γλυκιά. Ξαπλώνει ωραία δομένη
η Αθήνα στον Απρίλη σαν εταίρα.
Είναι ηδονές τα μύρα στον αιθέρα,
και τίποτε η ψυχή πια δεν προσμένει.
Στα σπίτια σκύβει απάνω και βαραίνει
το ασήμι του βλεφάρου της η εσπέρα.
Βασίλισσα η Ακρόπολη εκεί πέρα
πορφύρα έχει τη δύση φορεμένη.
Φιλί φωτός και σκάει το πρωταστέρι.
Στον Ιλισσό ερωτεύεται τ’ αγέρι
ροδονυφούλες δάφνες που ριγούνε.
Ώρα γλυκιά χαράς και αγάπης, όντας
πουλάκια το ένα τ’ άλλο κυνηγούνε
τ’ Ολύμπιου Δία μια στήλη αεροχτυπώντας...
Dolce ora. Distende allettanti offerte
Atene, ad aprile, come una cortigiana.
Sono piaceri le fragranze nell'etere,
e l'anima non si aspetta niente di più.
La sera si china sulle case, e si appesantisce
l'argento delle sue palpebre.
L'acropoli sembra una regina, lassù,
ha vestito il tramonto di porpora.
Bacio di luce, ed appare la prima stella.
Sull'Ilisso il vento si innamora,
Piante di alloro, e gelsomini rosa che palpitano.
Dolce ora di gioia e di amore, con
gli uccelli che si inseguono uno con l'altro,
e il vento investe la colonna di Giove Olimpio...
android2020 © 17.08.2016