Mondo amaro
Καμένο το φιτίλι στο καντήλι,
παράπονο στα μάτια του παιδιού.
Χαθήκαν και ξεχάστηκαν οι φίλοι
και ράγισε η καρδιά του φεγγαριού.
Ντουνιά πικρέ, γιατί μωρέ,
γιατί τα κυνηγάς τα περιστέρια;
Ντουνιά πικρέ, γιατί μωρέ,
γιατί μ’ αφήνεις μ’ αδειανά τα χέρια;
Περίσσεμα ο καημός μες στο δισάκι,
δοσμένο το κρασί στο καπηλειό.
Ξεκούρδιστη η λατέρνα στο σοκάκι,
κρύα ψιλοβροχή στο δειλινό.
Ντουνιά πικρέ, γιατί μωρέ,
γιατί τα κυνηγάς τα περιστέρια;
Ντουνιά πικρέ, γιατί μωρέ,
γιατί μ’ αφήνεις μ’ αδειανά τα χέρια;
E' bruciato il lucignolo della candela,
c'è sconforto negli occhi del ragazzo.
Gli amici sono andati perduti, e sono stati dimenticati,
e si è spezzato il cuore della luna.
Mondo amaro, ehi, perché,
perché vai a caccia di colombe?
Mondo amaro, ehi, perché,
perché mi lasci a mani vuote?
C'è del dolore avanzato nella bisaccia,
e del vino che porterò nella taverna.
C'e una lanterna dimenticata nel vicolo,
e fredda pioggia minuta e rada nel tardo pomeriggio.
Mondo amaro, ehi, perché,
perché vai a caccia di colombe?
Mondo amaro, ehi, perché,
perché mi lasci a mani vuote?
android2020 © 11.09.2016