The Slap
Απ’ τη ζωή μου τη φριχτή
Μέχρι τα τώρα είχα δεχτεί
Τόσα χαστούκια μαζεμένα
Μέρα καλή δεν έχω δει
Μού `λειπε μόνο δηλαδή
Ένα χαστούκι κι από σένα
Για το χαστούκι σου αυτό
Δεν πρόκειται να σου κλαφτώ
Ούτε μαράζι να το βάλω
Κι συλλογιέμαι πως καμιά
Να πάθω δεν μπορώ ζημιά
Μ’ ένα χαστούκι παραπάνω
Χτύπα λοιπόν χτύπα γερά
Χτύπα με ακόμα μια φορά
Αφού το κέφι σου το θέλει
Μα να θυμάσαι όπου πας
Είν’ ανανδρία να χτυπάς
Ένα ανθρώπινο κουρέλι
From my horrid life
Until now I had accepted
So so many slaps
Never a good day have a I seen
And all that's been missing
Is a slap from you as well
For this slap of yours
I won't cry for you
Or even pout
And I think to myself
No harm can come
From just another slap
So, hit away, hit hard
Hit me yet again
If that's what makes you happy
But, wherever you go, just remember
It's unmanly to hit
A human rag
DionysiosB © 31.07.2016