Na czysto | ||
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο; Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα" τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα. Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει να `χει το μέλλον μου να επιλέξει ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει... Τίποτα σημαντικό. Ζω μονάχα εν λευκώ... Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι το πρόβλημά μου η υπερβολή μου κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα. Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις. Και σε λυπούνται που δεν το `χεις νιώσει κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος. Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα... Τίποτα σημαντικό... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ.... | Mój czysty losie i ma czysta dolo Dlaczego wieczór kryje was w szarości Tłem mych przezroczy jest wasz biały kolor Odróżniam w niej sekwencję od przyszłości I gdybym śmiałość miała by ośmielić We krwi nie miałabym już ognia teraz Szaleństwo ma na pewno barwę bieli I postać kłamstwa pewnie też przybiera Patrz jak na ścianie dłonie mówią gestem Jakby tańczyły do mych ust milczenia Od lat już szukam gdzie się skrywa werset Co mógłby mego oddać treść istnienia Swą ciszę w maskę słowa wnet przebieram Chcę dać ją komuś kto mi wytłumaczy Gdy przyszłość ma nastanie - niech wybiera Którą z przeszłości moich chce zobaczyć Pośród bieli byt mój trwa Wszak na czysto żyję ja Mój czysty losie i ma dolo czysta Znajomi moi barwni dobrze wiedzą Problemem mym przesada oczywista I wszystko to co zwleka z odpowiedzią I gdyby słowo śmiało się ośmielić We krwi nie miałabym już ognia teraz Strach także ma na pewno barwę bieli I moją postać pewnie też przybiera Kto kocha ciebie niech się uczy przyznać A jeśli zmilczy - skraść to musisz umieć Gdy widzieć chcesz jak płonie rzeczywistość Musisz się aż na poziom ognia unieść Współczują że nie czułeś nigdy tego Współczujesz że to czułeś już przed czasem Nie pojął w porę żaden z nich niczego Od lat już cisza twoja jest hałasem Mam przecież prawo by obstawiać mało Mam przecież prawo żeby pas ogłaszać Tych miejsc gdzie ja podobno nie dotarłam Nie podołałam z mej pamięci zmazać Temu kto spyta czemu wciąż odchodzę Mając w spojrzeniu tamten odcień bieli Wymijająco prawdę w krąg obchodzę Z nadzieją że swą postać dam nadziei Pośród bieli byt mój trwa Wszak na czysto żyję ja Pośród bieli byt mój trwa Wszak na czysto żyję ja Pośród bieli byt mój trwa Wszak na czysto żyję ja | |
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.09.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info