I'm not asking too much
Ξανάρθες ξημερώματα,
πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
και πριν προλάβω να σε δω
με πήρανε αιχμάλωτο,
ξανά, τα δυο σου χέρια
Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...
Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου,
μα εσύ δε με κοιτούσες
Ξανάρθες ξημερώματα
και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή
και με το φως πεθαίνει
Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μια φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι...
You came back at dawn,
before the stars fade out
and before I got to see you
I was captive,
again, by your two hands
You came back at dawn
drunk once again
as if in the morning there is no
moment for your love
and dies in the light
I'm not asking too much
(just) all that you tell me in the dark
to say it once more
in the daylight with a caress...
You came back at dawn
and you were kissing me more and more
and all the time i was trying
to see inside your eyes,
but you weren't looking at me
You came back at dawn
drunk once again
as if in the morning there is no
moment for your love
and dies with the light
I'm not asking too much
(just) all that you tell me in the dark
to say it once more
in the daylight with a caress...
mv20ath © 10.09.2016