El sueño de Erofili
Δυο περιστέρια πλουμιστά
μου φαινετόνε, Νένα
σ`ένα ψηλότατο δεντρό, Νένα μου
κι εθόρου φωλεμένα.
Κι εσμίγασι κανακιστά
και σπλαχνικά εφιλούσα
κι ένα τ`αλλού τα πάθη τως, Νένα μου
σου φαίνετο εμιλούσα.
Μα πάνω στις χαρές τόνε
γεις λούπης πεινασμένος
σώνει στη μέση και των δυο
περίσσα θυμωμένος.
Κι άρπαξε το`να ξαφνικά
τ`άλλο από την αγκάλη
και ξέσκισέ το κι έφα το
μ`αχορταγιά μεγάλη.
Και τ`άλλο που επόμεινε
τόσα πολλά ελυπήθη
απού κι εκείνο να μη ζει, Νένα μου
μιαν ώρα εβουλήθη.
Και το ζημιό τη μούρη ντου
προς τση καρδιάς τα μέρη
μπήχρει κι αυτό και σφάζεται, Νένα μου
για τ`ακριβό του ταίρι.
Dos bellas palomas
se me aparecieron, aya,
subidas a un árbol altísimo.
y las miraba anidadas.
Se unían entre caricias
besándose entrañables;
y una a la otra, parecía, aya,
que se decían sus penas,
Pero en plenas delicias suyas
un gerifalte hambriento
se llega entre ellas
con gran cólera.
Y arrebató repentinamente
la una del abrazo de la otra;
la desgarró y la comió
con gran voracidad.
Y la que quedaba
tanto se apesadumbró
que no quiso vivir, aya,
ni una hora más.
Enseguida su pico
en la zona del corazón
hunde y se mata, aya,
por su pareja querida..
Avellinou © 04.07.2016