Les routes ont parfois une fin
Σου έχω πει πολλές φορές τα λόγια που ζητάς
γελούσανε τα μάτια σου, ήσουν ευτυχισμένη.
Όλη την ώρα ρώταγες `’ πες μου πού θα με πας `'
από τα χέρια μου έπινες, χόρευες μεθυσμένη.
Σου είπα κι άλλα μα δεν ήθελες να ακούς
πως όλοι οι δρόμοι κάποτε τελειώνουν.
Να καίγεσαι στου έρωτα τους μαύρους πυρετούς
αλλά να ξέρεις πως ελάχιστοι γλιτώνουν.
Σου έχω πει πολλές φορές τους όρκους που ζητάς
κρατιόσουνα στις λέξεις μου, ανέβαινες στο στόμα.
Κάθε φιλί σαν πρώτο μας ήθελες να μετράς
σαν τελευταίο κράτα το και φίλα με ακόμα.
Je t'ai souvent dit les mots que tu demandais
Tes yeux riaient, tu étais heureuse.
Tu demandais tout le temps "Dis-moi où tu m'emmènes"
Tu buvais dans mes mains, ivre tu dansais.
Je t'ai dit plein de choses mais tu ne voulais pas entendre
Que les routes ont parfois une fin.
Embrase-toi dans la fièvre ténébreuse de l'amour
Mais sache que peu s'en sortent.
Je t'ai souvent fait les serments que tu demandais
Tu t'accrochais à mes mots, tu t'élevais à ma bouche.
Tu voulais compter chaque baiser comme si c'était notre premier
Embrasse-moi encore et garde-le comme le dernier.
www.projethomere.com © 10.08.2016