The kisses that followed | ||
Το πρώτο σου φιλί δεν το λαχτάρησα πολύ, το πήρα γιατί έτυχε. Ένα άλλο πιο μετά σ’ έφερε λίγο πιο κοντά, διψούσα και με πέτυχε. Κι από φόβο ή δειλία είπα αγάπη τη φιλία κι ένιωθα λίγο σα να φταίω. Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά σ’ όλα τα επόμενα φιλιά μέχρι το τελευταίο. Το πιο όμορφο φιλί σ’ ένα νησί μι’ Ανατολή με βρήκε ζαλισμένη. Και ύστερα από κει έμαθα κάπως να μου αρκεί η γεύση που απομένει. Κι από φόβο ή δειλία είπα αγάπη τη φιλία κι ένιωθα λίγο σα να φταίω. Κι έτσι δεν έβγαλα μιλιά σ’ όλα τα επόμενα φιλιά μέχρι το τελευταίο. | Your first kiss Wasn't lusted much after me I took it by chance Another kiss a little afterwards Brought you a little closer to me I was thirsty and it quenched my thirst And whether it was fear or cowardice I mistook friendship for love And I felt somehow to blame for that So I never said a word To all the kisses that followed Until came the last one The most beautiful kiss In the dawn, in some island Had me going dizzy And after that I felt somehow content With its aftertaste And whether it was fear or cowardice I mistook friendship for love And I felt somehow to blame for that So I never said a word To all the kisses that followed Until came the last one | |
Κατερίνα1996 © 04.08.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info