Mon étoile ma lune
Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θά `ρθω πάλι, κοντά σου θά `ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι.
Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει,
τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι.
Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.
Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός
να πάρουν τον καημό μου.
Να διώξουνε τα μάτια σου
να πνίξουνε τους όρκους σου
από το λογισμό μου.
Mon étoile, ma lune, ma fleur de printemps
à tes côtés je viendrai encore, à tes côtés je viendrai un matin
pour te donner un baiser et pour que tu me rendes.
Mon amour, mon amour, la nuit nous emportera,
les étoiles et le ciel, la lune froide.
Je t'aimerai, je vivrai dans la chanson
tu m'aimeras, tu vivras avec les oiseaux
je t'aimerai, nous deviendrons chanson
tu m'aimeras, nous deviendrons oiseaux.
La rivière est trop peu profonde
et l'océan est trop petit
pour prendre mon chagrin.
Pour chasser tes yeux
pour étouffer tes serments
de mon esprit.
leriote © 18.02.2017