Canzoni tristi
Πόνοι μεράκι κι έρωτες τραγούδια λυπημένα
μαζί μας επερπάτησαν στους δρόμους της ζωής
σκόρπιες αλήθειες που ξυπνούν όλα τα περασμένα
που όσο κι αν επάλιωσαν στη σκέψη τριγυρνούν
Τις νύχτες που γυρίζω σαν χαμένος
το βήμα μου με φέρνει από δω
αταίριαστος σκυφτός κι απορημένος
κι ό,τι θυμίζει εσένα νοσταλγώ
Ανοίγω το τραγούδι μου και βγάζω την ψυχή μου
και η μορφή που αγάπησα προβάλλει στη σκηνή
εικόνες απ’ το παρελθόν μετρούν την αντοχή μου
που τρέχουν ασταμάτητα στου χρόνου τη ροή
Τις νύχτες που γυρίζω σαν χαμένος
το βήμα μου με φέρνει από δω
αταίριαστος σκυφτός κι απορημένος
κι ό,τι θυμίζει εσένα νοσταλγώ
Dolori, passioni e amori, canzoni tristi,
hanno camminato insieme a noi lungo la strada della vita,
disperse verità che risvegliano tutte le cose passate,
che, per quanto disperse, girano per la mente.
Nelle notti in cui vado in giro come se mi fossi perduto,
il mio passo parte da qui,
confuso, curvo e dubbioso,
e ho nostalgia delle cose che mi ricordano te.
Inizio la mia canzone, che mi strappa il cuore,
e che proietta sulla scena il volto che ho amato,
le immagini del passato che corrono senza sosta nel fluire del tempo
danno la misura di quanto io possa ancora resistere.
Nelle notti in cui vado in giro come se mi fossi perduto,
il mio passo parte da qui,
confuso, curvo e dubbioso,
e ho nostalgia delle cose che mi ricordano te.
android2020 © 10.06.2017