La prima colomba
Το κοφτερό να πάει βαθιά
στο στήθος μου μαχαίρι
ο πρώτος ήλιος να φανεί
το πρώτο περιστέρι
Στέκει το ρόδο απείραχτο
μπρος στ’ ουρανού τη χάρη
πρώτη ματιά, πρώτο φιλί
στ’ αμάραντο χορτάρι
Μέσα από ήλιους κι ουρανούς
σε βλέπω δακρυσμένη
σαν άστρο που το νότισε
λύπη συννεφιασμένη
Πέλαγα δάση και βουνά
περνώ σαν χελιδόνι
ποιος χωρισμός μας χώρισε
ποια μοίρα μας ενώνει
Il coltello è tagliente perché incida in profondità nel mio petto
il primo sole è atto a render manifesta la prima colomba
E' intatta la rosa davanti alla grazia del cielo
ondeggiando dà il primo bacio all'erba perenne
Nei soli e nei cieli ti vedo in lacrime
come una stella che la tristezza coperta di nubi ha inumidito
Reco con me come la rondine mari, boschi e monti
quale distacco ci ha separato, quale destino ci unisce ?
android2020 © 03.04.2017