Il tuo simulacro molteplice
Συχνάζεις στο "Μικρό καφέ"
κι εγώ στη Μυροβόλο
έτσι που όσο κι αν θέλουμε
ποτές δε θα ιδωθούμε
Εγώ ξυπνάω απ’ τις εφτά
κι εσύ το μεσημέρι
κι όταν τινάζω τα χαλιά
στο βόλεϊ πάντα τρέχεις
Στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά
κι εγώ έντεκα με μία
έτσι που όσο κι αν θέλουμε
ποτές δε θα ιδωθούμε
Μα πού θα πάει ο καιρός
κι οι βουρλισμένοι χρόνοι
θε να `ρθει κάποιο σούρουπο
ξανά ν’ ανταμωθούμε
Tu frequenti il "piccolo Caffè",
io vado al "Myrovòlo"
così, per quanto lo desideriamo,
noi non ci vediamo mai.
Io mi alzo dal letto alle sette,
e tu a mezzogiorno,
e quando batto i tappeti,
tu corri a giocare a pallavolo.
Vai al pub alle nove,
e io alle undici e un minuto,
così, per quanto lo desideriamo,
noi non ci vediamo mai.
Ma dove andrà il tempo,
e gli anni: sono ammattiti?
Verrà alla fine un crepuscolo
per farci incontrare di nuovo?
android2020 © 15.01.2017