I tuoi occhi bizantini

Τα βυζαντινά σου μάτια
στο χρυσάφι σκαλιστά
δυο κρυστάλλινα παλάτια
στον παράδεισο μπροστά

Από τι είσαι καμωμένη
κι έτσι αστραφτοκοπάς
να’ ντυνες την οικουμένη
με τον ήλιο που σκορπάς

Τα βυζαντινά σου μάτια
να μου γνέψουν μια φορά
κι ας γινώ χίλια κομμάτια
κι ας μην ξαναδώ χαρά


I tuoi occhi bizantini,
scolpiti nell'oro,
due regge di cristallo
davanti al paradiso.

Di che sostanza sei fatta,
per discendere con così tanta lucentezza
da poter rivestire l'universo
con il sole che effondi ?

I tuoi occhi bizantini
vorrei che una volta mi lanciassero un segnale,
andassi anche in mille pezzi,
anche se non li potessi rivedere un'altra volta.

android2020 © 17.12.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info