PER LA GRECIA | ||
Αμπέλια και χρυσές ελιές μοιάζεις Ελλάδα μου όπως χθες φωτιά κι αέρας, στο φως της μέρας. Τη μια ευρωπαία στο κλαρί, την άλλη αρχαία προτομή Γιατί, γιατί; Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά μάτια μου, κομμάτια μου σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρός μ’ ονόματα και χρώματα. Γυμνά τα δέντρα, τα κλαδιά κι έχουν πετάξει μακριά πουλιά κι αστέρια, σε ξένα χέρια. Ετσι ήταν πάντα μου γελάς παιδιά είμαστε της λησμονιάς σ’ ακούω χαμένος, σαν ζαλισμένος. Στον ουρανό σου θέλω απόψε ν’ ανεβώ να σε βρω αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω μάγισσα, σ’ αγάπησα. | Viti e olive dorate appari, Grecia mia, come vuoi fuoco e vento nella luce del giorno una volta etera europea l’altra statua antica perché, perché? Voltati e mostrami ancora la tua strada occhi miei, parte di me come lettera senza fine che il tempo ha cancellato con nomi e colori Spogli gli alberi, i rami volati lontano uccelli e stelle, in mani straniere E’ sempre stato così, mi sorridi siamo figli dell’oblio ti ascolto smarrito, come stordito Stanotte voglio salire nel tuo cielo per trovarti Abbracciami, voglio entrare nel tuo buio Strega, ti ho amato | |
marina mucci, MARINA MUCCI © 10.02.2017 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info