De mier
Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!
Een dove mier nam me bij de hand
Ik ben, zei ze, de wijste in het hele nest
En haar kleintjes, de miertjes
klapten enthousiast in de handen;
met z'n twee knielen we,
met z'n twee vechten we,
met z'n twee hebben we geen honger.
Je hebt ze goed in hand, mijn belangrijke mier,
maar kijk goed uit voor je mooie keel...
En haar kleintjes, de miertjes
klapten enthousiast in de handen;
met z'n twee knielen we,
met z'n twee vechten we,
met z'n twee hebben we echter honger.
Voordat ik haar kon zeggen dat alles anders moest
verpletterde het hele dorp de mier om ze te verslinden
En haar kleintjes, de miertjes
klapten enthousiast in de handen;
met z'n twee knielen we,
met z'n twee hebben we echter honger,
met z'n twee eten we je op!
renehaentjens © 01.02.2017