Diseredato della sorte

Μοιάζω με πλοίο που περιπλανιέται
και με συννεφιασμένο ουρανό
με βράχο που στη θάλασσα χτυπιέται
με δρόμο που δεν έχει γυρισμό.
Είμαι κορμί που χρόνια τυραννιέται.
Πού θες να βρω καρδιά να σ’ αγαπώ;

Απόκληρος της μοίρας και του κόσμου
φύγε από μένα πριν πονέσεις, φως μου.

Μοιάζεις με ένα λουλούδι ανθισμένο
με ασημένιο άστρο λαμπερό
με δροσερή πηγή για διψασμένο
και με νεράιδα πρώτη στο χορό.
Κι εγώ είμ’ ένα καράβι τσακισμένο.
Πού θες να βρω καρδιά να σ’ αγαπώ;


Assomiglio a una nave che naviga senza una rotta,
e a un cielo pieno di nuvole,
a uno scoglio battuto dal mare,
a una strada senza ritorno.
Sono un corpo che gli anni hanno devastato.
Dove vuoi che trovi un cuore per amarti?

Diseredato della sorte e del mondo
fuggi da me prima di soffrire, luce mia.

Assomigli a un fiore sbocciato,
a un astro d'argento luminoso,
a una fonte fresca per l'assetato,
e alla più bella fanciulla del ballo.
E io sono una nave arrugginita.
Dove vuoi che trovi un cuore per amarti?

android2020 © 13.11.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info