Mio bouzouki a due corde

Μπουζούκι μου διπλόχορδο
μπουζούκι μου καημένο
μονάχα εσύ παρηγορείς
κάθε φαρμακωμένο

Το ντέρτι που `χω στην καρδιά
το ξέρεις και λυπάσαι
πριν να με κάψεις άπιστη
ποιος ήμουν το θυμάσαι

Τώρα με αποστρέφονται
με λένε αλανιάρη
τι θέλω τέτοια μια ζωή
ο Χάρος ας με πάρει

Κι αν είμαι αλάνης φουκαράς
δεν φταίω σας το λέω
για δυο ματάκια ψεύτικα
μέρα και νύχτα κλαίω

Μπουζούκι σύντροφε πιστέ
εσύ μονάχα μένεις
αυτή την ψεύτική ζωή
να μου την εγλυκαίνεις


Mio bouzouki a due corde,
mio bouzouki infelice,
solo tu sei un grado di consolare
chiunque sia amareggiato.

La pena che ho nel cuore
la conosci e ti intristisce,
prima che quella donna infedele mi scottasse,
te lo ricordi bene chi ero.

Ora la gente mi scansa,
mi chiama vagabondo,
la sola cosa che voglio in una vita così
è che la morte venga a prendermi.

E del fatto che io sia miserabile, vagabondo,
non ho colpa, ve lo dico chiaramente,
per due occhietti bugiardi
giorno e notte piango.

Bouzouki, compagno fedele,
soltanto tu mi rimani,
per addolcire
questa vita che promette e non mantiene.

android2020 © 24.06.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info