Als een bootje vaar je weg
Όπως χάνεται ο ήλιος
μες στη θάλασσα το δείλι,
όπως όταν ξημερώνει
τρεμοσβήνει το καντήλι.
Έτσι λίγο λίγο φεύγεις
κάθε μέρα απ’ την καρδιά μου.
Σαν καράβι ξεμακραίνεις
μέσα από τα όνειρά μου.
Όπως πέφτει ένα αστέρι
μες στην παγωνιά του απείρου,
όπως σβήνει μια ηλιαχτίδα
την εικόνα ενός ονείρου.
Έτσι λίγο λίγο φεύγεις
κάθε μέρα απ’ την καρδιά μου.
Σαν καράβι ξεμακραίνεις
μέσα από τα όνειρά μου.
Όπως ένας επισκέπτης
φεύγει κι αποχαιρετάει,
όπως ένας ταξιδιώτης
που σε άλλον τόπο πάει.
Έτσι λίγο λίγο φεύγεις
κάθε μέρα απ’ την καρδιά μου.
Σαν καράβι ξεμακραίνεις
μέσα από τα όνειρά μου.
Als de zon die onafwendbaar
in de laffe zee moet zinken,
net zoals bij dageraad ook
aan het flakkeren de kaars gaat.
Zo verdwijn je stap voor stapje
elke dag meer uit mijn hartje.
Als een bootje vaar je weg nu
verder weg steeds van mijn dromen.
Net een ster die valt dat ben je
in het kille firmament,
of een zonnestraal die uitdooft
in de beelden van mijn droom
Zo verdwijn je stap voor stapje
elke dag meer uit mijn hartje.
Als een bootje vaar je weg nu
verder weg steeds van mijn dromen.
Een bezoeker zegt niets anders
dan tot ziens en gaat weer verder,
ben j'op reis dan weet je zeker
dat je ergens anders heen gaat.
Zo verdwijn je stap voor stapje
elke dag meer uit mijn hartje.
Als een bootje vaar je weg nu
verder weg steeds van mijn dromen.
renehaentjens © 02.02.2017