Boot zonder zeilen
Μονάχος μου περνώ, στα κύματα μετρώ
πόσες μέρες λείπεις μακριά μου.
Άδειασε ο γιαλός κι έρημος, μοναχός
γλάρους έχω μόνο συντροφιά μου.
Βάρκα χωρίς πανιά, μακριά απ’ τη στεριά
μ’ άφησες να δέρνομαι στο κύμα.
Βάρκα χωρίς κουπιά σε θάλασσα πλατιά
βούλιαξε η αγάπη μας, τι κρίμα.
Περνούσαμε καλά, βαρκάδα κι αγκαλιά
και τα βράδια βόλτα στην πλατεία.
Μόνος μου θα χαθώ, λιμάνι πώς να βρω,
στ’ ανοιχτά με βρήκε η τρικυμία.
Ik ben alleen, op de golven tel ik
hoeveel dagen je ver van me weg bent.
Leeg is de kust, woestijn, eenzaam
alleen de meeuwen heb ik als metgezel.
Boot zonder zeilen, ver van het land
je liet me door de zee geselen.
Boot zonder roeispanen, in de wijde zee
verzonk onze liefde, wat een ellende.
Goed hadden we het, bootjevaren en knuffels
en avondwandelingen op het plein.
Zonder jou red ik het niet, hoe kan ik de haven vinden,
op de open zee verzwolg de storm me.
renehaentjens © 02.02.2017