Het agentschap
Το πρακτορείο
θολό και κρύο
κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές
και το ταξίδι
σαν άγριο φίδι
γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές
Απόψε μοιάζουμε κι οι δύο
πιο πίσω `γω κι εσύ μπροστά
σα βραδινό λεωφορείο
που `χει τα φώτα του σβηστά
για μας ο κόσμος δεν τελειώνει
για μας ο κόσμος αρχινά
μα της καρδιάς το μαύρο χιόνι
δε θα μας βγάλει πουθενά
Το πρακτορείο
Θολό και κρύο
κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές
και το ταξίδι
σαν άγριο φίδι
γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές
Άντρα και γείτονα και φίλε
στη φτώχεια και στην προσφυγιά
μια παγωμένη σπίθα στείλε
να σου την κάνω πυρκαγιά
Κι αν δεν καείς έλα κατόπι
που δε θα μείνει πια κανείς
για να γίνουμε πάλι ανθρώποι
στο κήπο της Γεθσημανής
Het agentschap,
mistig en koud.
Men praat over vreemde regens
en over de reis.
Als een wilde slang
vult vrees de zwakke zielen.
Vanavond lijken we allebei,
vanachter ik en jij vanvoor,
op een nachtbus
met uitgeschakelde lichten.
Voor ons niet het einde van de wereld,
voor ons het begin van de wereld,
maar de zwarte sneeuw in het hart
kan ons nergens heen brengen.
Het agentschap,
mistig en koud.
Men praat over vreemde regens
en over de reis.
Als een wilde slang
vult vrees de zwakke zielen.
Man, buurman, vriend,
in armoede en op de vlucht,
zend een bevroren vonk,
die ik voor jou tot vuur kan maken.
En als je niet brandt, kom achterna,
dat niemand meer achterblijft.
We kunnen dan weer mensen worden
in de tuin van Getsemane.
renehaentjens © 15.11.2016