Non ti debbo niente
Δε σου χρωστάω τίποτα
με χτύπησαν αλύπητα
ζωή οι κεραυνοί σου
μάνα και δεν ενοιάστηκες
σαν να το καταράστηκες
που λιώνει το παιδί σου
Μάνα και δεν ενοιάστηκες
ζωή με καταράστηκες
ποτέ να μη γελάσω
να μη χαρώ τα νιάτα μου
και μαύρη να `ν’ η στράτα μου
αντίκρυ θα περάσω
Πικρό το μεροκάματο
παρέα με το θάνατο
απ’ το πρωί ως το βράδυ
κλειστά παραθυρόφυλλα
το δάκρυ στα ματόφυλλα
και τ’ όνειρο ρημάδι
Δεν περιμένω τίποτα
με ματωμένο ίδρωτα
σωριάστηκα στο χώμα
κι ούτ’ ένα χέρι απλώθηκε
μαντήλι δε ματώθηκε
στο πληγωμένο στόμα
Non ti debbo niente,
duramente hanno infierito
sulla mia vita i tuoi fulmini,
madre che non si è presa cura di me,
come se lo avessi maledetto
il tuo ragazzo che si dispera.
Madre che non si è presa cura di me,
hai maledetto la mia esistenza
affinché non potessi mai sorridere
e godere della mia giovinezza,
e affinché la strada che avrei percorso
fosse stata piena di disgrazie.
Un salario da fame,
in compagnia della morte
dalla mattina alla sera,
le imposte delle finestre chiuse,
le lacrime agli occhi,
i miei sogni distrutti.
Non mi aspetto niente,
sudando sangue
mi sono accasciato a terra,
e neanche una mano si è tesa,
ne' un fazzoletto ha asciugato il sangue
sulla mia bocca ferita.
android2020 © 11.04.2017