liza
Η πέτρα πίνει το νερό
και το νερό την πέτρα
μα εσύ στο δύσκολο καιρό
το ριζικό σου μέτρα
Κι αν δεις σε γη και σ’ ουρανό
να πνίγεται το δίκιο
πάμε κριτή παντοτινό
το χέρι σου τ’ αντρίκιο
Τότε θα βγούν στον Άδη σου
λουλούδια του Παράδεισου
Ο ήλιος πίνει τη φωτιά
και η φωτιά τον ήλιο
μα εσύ με αητίσια τη ματιά
κάμε τη γη βασίλειο
Κι αν δεις στου κόσμου την βουή
να τραγουδάει το αίμα
πάρε για λιόστρα τη ζωή
και σαν θεριό πολέμα
Τότε θα βγούν στον Άδη σου
λουλούδια του Παράδεισου
La piedra bebe el agua
y el agua la piedra;
mas tú en los tiempos duros
mide tu destino.
Y si ves que en tierra y cielo
se ahoga lo justo,
fatiga juez eterno
tu mano varonil.
Entonces brotarán en tu Hades
flores del Paraíso.
El sol bebe el fuego
y el fuego el sol;
con tú con ojo de águila
haz de la tierra reino.
Y si ves que entre el alboroto
cantar la sangre,
toma como liza la vida
y guerrea cual fiera..
Entonces brotarán en tu Hades
flores del Paraíso.
Avellinou © 20.12.2016