Dimentichi Giorgetto tuo
Δεν είμαι ο Γιώργος π’ αγαπούσες μια φορά
και στα μάτια με φιλούσες τόσο τρυφερά.
Τα βάσανά μας λέγαμε
και κάπου κάπου κλαίγαμε.
Και κάπου κάπου κλαίγαμε,
τα βάσανά μας λέγαμε.
Τώρα της αγάπης μας το τζάκι είναι σβηστό
και το φτωχικό μας σπίτι δεν είναι ζεστό.
Δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου,
που μου `λεγες τον πόνο σου.
Που μου `λεγες τον πόνο σου,
δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου.
Κι όμως για έναν άλλον το Γιωργάκη σου ξεχνάς
και στο φτωχικό μας σπίτι δεν ξαναγυρνάς.
Έλα και είμαι μόνος μου,
να γιατρευτεί ο πόνος μου.
Να γιατρευτεί ο πόνος μου,
έλα και είμαι μόνος μου.
Non sono il Giorgio che amavi una volta,
e che baciavi sugli occhi tanto teneramente.
Parlavamo dei nostri tormenti
e di tanto in tanto piangevamo.
E di tanto in tanto piangevamo,
parlavamo dei nostri tormenti.
Ora il focolare del nostro amore è spento,
e la nostra misera casa non è calda.
Non sono Giorgio tuo,
a cui parlavi della tua sofferenza.
A cui parlavi della tua sofferenza,
non sono Giorgio tuo.
E tuttavia, per un altro, dimentichi Giorgetto tuo,
e non fai ritorno alla nostra misera casa.
Vieni, che son solo,
a guarire la mia sofferenza.
A guarire la mia sofferenza,
vieni, che son solo.
android2020 © 19.12.2016