The Garden of Allah
Με τον Αλλάχ πηγαίναμε
στον κήπο του παρέα
έκρυβε η γη το δάκρυ της
κι η νύχτα ήταν ωραία.
Λησμονημένοι κι άγρυπνοι
στου φεγγαριού τους κήπους
ταιριάζαμε τα λόγια μας
με της καρδιάς τους χτύπους.
Μα κάποιο βράδυ του Μαγιού
εν’ άστρο είχε κυλήσει
κι ήρθε σαν χέρι ενός παιδιού
τα μάτια να του κλείσει.
Κι άνοιξα τα δυο στήθια μου
να τα `χει προσκεφάλι
ώσπου να σβήσει τ’ όνειρο
και να ξυπνήσει πάλι.
We were going with Allah
together to his garden
Earth was hiding her tear
And the night was beautiful
Forgotten and sleepless
in the moon`s gardens
We were matching our words
With the biting of the heart.
But at a night of May
A star had rolled
And came like a child`s hand
To close his eyes
And I opened both my chests
To have them as pillow
Until the dream fades away
And he will wake up again.
emilios © 26.10.2016