Lascia che siano sogni, Vangelis

Ν’ άνοιγα μια αυγή τα παραθύρια
σ’ άλλο κόσμο πιο καλό,
να `τρεχαν οι βρύσες μας ζαφείρια
και αθάνατο νερό.

Ασ’ τα όνειρα Βαγγέλη,
δεν ταιριάζουνε σε μας,
η ζωή αλλιώς τα θέλει,
δούλευε και μη μιλάς.

Να `σπαγαν του κόσμου οι καθρέφτες
να γινόμασταν παιδιά,
να κρεμάγανε όλους τους ψεύτες
μιαν αυγή απ’ τη ροδιά.


Apri le finestre a una alba
in un altro mondo più buono,
che i nostri rubinetti facciano scorrere zaffiri
e acqua immortale.

Lascia che siano sogni, Vangelis,
a noi non si addice,
la vita ci vuole in un altro modo:
zitto e fatica!

Che si spezzino gli specchi di tutto il mondo,
che nascano bambini,
che impicchino tutti i bugiardi,
a una alba del colore del melograno.

android2020 © 24.09.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info