Lascia che siano sogni, Vangelis
Ν’ άνοιγα μια αυγή τα παραθύρια
σ’ άλλο κόσμο πιο καλό,
να `τρεχαν οι βρύσες μας ζαφείρια
και αθάνατο νερό.
Ασ’ τα όνειρα Βαγγέλη,
δεν ταιριάζουνε σε μας,
η ζωή αλλιώς τα θέλει,
δούλευε και μη μιλάς.
Να `σπαγαν του κόσμου οι καθρέφτες
να γινόμασταν παιδιά,
να κρεμάγανε όλους τους ψεύτες
μιαν αυγή απ’ τη ροδιά.
Apri le finestre a una alba
in un altro mondo più buono,
che i nostri rubinetti facciano scorrere zaffiri
e acqua immortale.
Lascia che siano sogni, Vangelis,
a noi non si addice,
la vita ci vuole in un altro modo:
zitto e fatica!
Che si spezzino gli specchi di tutto il mondo,
che nascano bambini,
che impicchino tutti i bugiardi,
a una alba del colore del melograno.
android2020 © 24.09.2016