Mi angustio per come è fatto il mondo

Παραπονιέμαι στο ντουνιά και το παράπονο μου,
βουρκώνει μάτια, που θωρούν τον άδικο χαμό μου,
βουρκώνει μάτια, που θωρούν τον άδικο χαμό μου.

Κατάφερες να σ’ αγαπώ, μα τώρα μού `χεις φύγει,
κι ένα πικρό παράπονο τα στήθη μου τα πνίγει,
κι ένα πικρό παράπονο τα στήθη μου τα πνίγει.

Παραπονιέμαι στο ντουνιά, ώσπου να ξεψυχήσω,
κι ύστερα το παράπονο στο τάφο μου θα κλείσω,
κι ύστερα το παράπονο στο τάφο μου θα κλείσω.


Mi angustio per come è fatto il mondo, e il mio sconforto
vela di pianto gli occhi di coloro che vedono l'ingiusta mia fine,
vela di pianto gli occhi di coloro che vedono l'ingiusta mia fine.

Hai ottenuto che io ti amassi, ma ora te ne sei andata via da me,
e un amaro sconforto pesa sul mio cuore,
e un amaro sconforto pesa sul mio cuore.

Mi angustierò per come è fatto il mondo, finché esalerò l'ultimo respiro,
e poi chiuderò lo sconforto nella mia tomba,
e poi chiuderò lo sconforto nella mia tomba.

android2020 © 20.05.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info