Le brasero
Έξω ο Βοριάς σφυρίζει κι είμαι μοναχός Με σβηστό το μαγκαλάκι μένω ο φτωχός Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι, Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι Της αγάπης μας τη στάχτη ψάχνω προσπαθώ μήπως κι έβρω καμιά σπίθα για να ζεσταθώ Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι Είναι κρύο αυτό το βράδυ πέφτει κι η βροχή και νεκρό χωρίς μαγκάλι θα με βρουν την αυγή Γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι, γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι		Le vent du nord souffle dehors et je suis seul Pauvre de moi, le brasero éteint Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir Je cherche dans la cendre de notre amour j'essaie de retrouver une étincelle pour me réchauffer Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir Elle est froide cette soirée où tombe la pluie Et, à l'aube, on me trouvera mort, le brasero éteint Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir Reviens et allume le brasero comme tu le ranimais chaque soir
Ηλιασ ο Γαλλος, Olivier Goetz © 22.02.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info