Verlorene Jahre
Όταν γυρίζει `πίσω η ματιά μου
'Σ τα περασμένα χρόνια τα παληά μου,
Και μου περνούν `μπροστά μου ένα ένα
Δίχως να λάμπεις μέσα τους Εσύ,
Μου φαίνονται γυμνά κι ασχημισμένα
Κ’ η μνήμη μου τα διώχνει, τα μισεί.
'Σαν ξένη φορεσιά τα βλέπω τώρα
Που είχα δανεισθεί σε φτώχειας ώρα.
Αχ! να `μπορούσαν πάλι ναρθουν πίσω
Οι χρόνοι μου οι χαμένοι κι οι φτωχοί
Μ’ εσένανε κι εκείνους να στολίσω,
Συ να τους δώσεις πλούτη και ψυχή
Wenn mein Blick zurück fällt
auf meine längst vergangenen Jahre
Und sie vor mir ein ums andere vorbeiziehn
Ohne dass Du darin leuchtest
Erscheinen sie mir nackt und häßlich
Und mein Gedächtnis vertreibt sie, hasst sie.
Wie fremde Kleider sehe ich sie nun
Die ich geborgt in Armuts Stund.
Ach! Könnten sie nur wiederkehren
Meine verlorenen und armen Jahre
Könnte ich jene mit dir schmücken,
Du ihnen Reichtum und Seele geben
Balinger © 13.07.2017