Alweer mistroostig
Πάλι σε βλέπω σκεφτικό
τι έχεις άνθρωπέ μου
ποιο βάσανο σε τυραννά τυραννά
και δε μιλάς καλέ μου
ποιο βάσανο σε τυραννά άνθρωπε
και δε μιλάς καλέ μου
Κι απόψε θέλω να χαρείς
μη μου χαλάς τα κέφια
μήπως κι εμείς δεν έχουμε έχουμε
μες στην καρδιά μας ντέρτια
μήπως κι εμείς δεν έχουμε άνθρωπε
μες στην καρδιά μας ντέρτια
Καθένας κρύβει στην καρδιά
και το δικό του δράμα
κουράγιο θέλει η ζωή η ζωή
τι βγαίνει με το κλάμα
κουράγιο θέλει η ζωή άνθρωπε
τι βγαίνει με το κλάμα
Alweer mistroostig zie ik je,
wat heb je toch, mijn mensje?
Welk lijden drukt zo sterk op jou
dat je niet praat, mijn beste?
Welk lijden onderdrukt je, mens,
dat je niet praat, mijn beste?
'k Wou je vanavond opgeruimd;
verbrod toch niet de stemming!
Wellicht hebben we niet allebei
ons hart vol van beroerdheid.
Wellicht, toch mens, niet allebei
ons hart vol van beroerdheid.
Verscholen zit in ieders hart
een levenseigen drama.
Wat moed en sterkte is vereist;
wat baat het om te huilen?
Wat moed en sterkte wil een mens;
wat baat het om te huilen?
renehaentjens © 13.11.2016