The Zeibekiko of the Archangel
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις		You set some difficult problems for this mindless world, And you stay out all night with the zeibekiko of the archangel, You laugh a hearty laugh and whoever can stand it, After, you ask for silence and won't tolerate one word. Lonely and rare, You go about the Balkans To stir up winds, Like Holy Mary in a hash den, You look for the stain of the world For to clean it. You dream of brown-haired gods at night, And you fall in love with whatever sun you stroll with, Eight Beaufort and the dragons are out on the waves, You take some ink and a quill and write a poem. Lonely and rare, You go about the Balkans To stir up winds, Like Holy Mary in a hash den, You look for the stain of the world For to clean it, Lonely and rare, You go about the Balkans To stir up winds, Like Holy Mary in a hash den, You look for the stain of the world For to clean it.
ξαν2910, Ross/Ρος © 07.10.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info