Strade deserte
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα δεν έρχονται ούτε κι οι φίλοι πετάει ο αγέρας κουρελόχαρτα για ελευθερία και ειρήνη Όμως εγώ δεν είμαι ελεύθερος δεν έχει ειρήνη η ψυχή μου στεγνό το σώμα από έρωτα έρημη χώρα η ζωή μου Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα στην πολιτεία τη χαμένη και η αγάπη μες το στήθος μου σαν τραυματίας ανασαίνει Στο κρύο σπίτι η τηλεόραση να δείχνει φόνους κι εκτελέσεις κι εγώ χτυπώ ένα μαύρο τύμπανο με παραισθητικές ενέσεις		Strade deserte che percorrevi neanche la presenza di un amico il vento faceva volare fogli di giornale stracciati che parlavano di libertà e di pace. Ma io non sono libero, non ho pace nel mio cuore, il mio corpo sente la mancanza di amore, la mia vita è una terra desolata. Strade deserte che percorrevi nella città perduta, e l'amore nel mio petto respira affannosamente, come un ferito. Nella fredda casa la televisione non fa che mostrare assassinii e esecuzioni capitali, e io suono un triste ritmo al tamburo, con percussioni allucinate.
android2020 © 10.08.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info