Ludzik
Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.
Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ’ ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Όπου χαρά πρώτη πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ’ αφεντικό, εγώ είμ’ ο φταίχτης.
Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Jestem zbiedzonym zmęczonym zgarbionym ludzikiem
Skromnych pokornych tych niezbyt zadziornych stronnikiem
Dlaczego nie wypuścicie mnie
Nie zostawicie w spokoju
Tak bardzo chciałbym wolnością żyć
Bez tożsamości być już
Wciąż mnie trzymają ciągają za sznurek targają
Ocen co dzień moc - po pracy na noc odstawiają
Dlaczego nie wypuścicie mnie
Nie zostawicie w spokoju
Tak bardzo chciałbym wolnością żyć
Bez tożsamości być już
Po dobre dzieje w kolejce na przedzie złodzieje
I kiedy blef zrobi szef to mnie wbrew źle się dzieje
Dlaczego nie wypuścicie mnie
Nie zostawicie w spokoju
Tak bardzo chciałbym wolnością żyć
Bez tożsamości być już
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 17.09.2017