Prose (Seeking contact)
Κι όμως έφτασε μέχρι εδώ,
πέρασε όλο αυτό το πηχτό σκοτάδι του χρόνου,
μεγάλο παιδί πια, περπάτησε
με βρήκε απροετοίμαστο
μ’ ένα παλιό νούμερο τηλεφώνου.
Και πώς να σε βρω;
Τι κάνεις;
Ομόρφυνες;
Πάχυνες;
Άλλαξες ιδέες;
Πήγες αλλού;
Σήμα κανένα.
Μόνο κάποια τυχαία συνάντηση
στους Μεγάλους Δρόμους.
Στη Σταδίου ας πούμε, πρωί κι αγουροξυπνημένοι,
χωρίς ευφυΐα, με μισό μυαλό, να ψάχνουμε προσέγγιση
κάτω απ’ τις κόρνες των οχημάτων...
And so it has arrived here,
went through that whole thick darkness of time,
a big kid now, it's walking,
caught me off-guard
with an old phone number.
And how do I find you?
How are you?
Did you get prettier?
Fatter?
Changed ideas?
Have you gone somewhere else?
No signal.
Only a random encounter
on some big street.
Let's say in Stadiou. It's morning and we're both roughly awaken,
without intelligence, with half a brain, seeking contact
under the honking of the cars...
AthenaLeonti, Νανά Λεοντή © 26.10.2017