Marina la tessalonicese

Ήτανε βαθύ σκοτάδι
κι έβρεχε πολύ.
Σαν την είδα μες στα μάτια,
την αγάπησα πολύ.

Μου ’χει κλέψει, μου ’χει κλέψει,
μου ’χει κλέψει την καρδιά
η Μαρίνα, η Μαρίνα, η Σαλονικιά.

Από τη Θεσσαλονίκη
χαιρετίσματα πολλά
μου ’στειλε με κάποιο φίλο
μια Σαλονικιά.

Θά ’ρθω στη Θεσσαλονίκη
να μου δώσεις δυο φιλιά
να τα πάρω στην Αθήνα
να κοιμάμαι αγκαλιά.


La tenebra era profonda
e pioveva molto.
Quando la guardai negli occhi,
molto me ne innamorai.

Mi ha rubato, mi ha rubato,
mi ha rubato il cuore
Marina, Marina la tessalonicese.

Da Salonicco
tanti saluti
mi ha mandato tramite un amico
una tessalonicese.

Verrò a Salonicco
perché tu mi dia due baci,
per portarti a Atene
e dormire abbracciati.

android2020 © 19.11.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info