Tu mi hai privato della gioia
Απ’ το φαρμάκι πιο πικρή έγινε η ζωή μου,
εσύ μου πήρες τη χαρά, τη χαρά,
αχ, είσ’ η καταστροφή μου.
Ετούτα είναι βάσανα κι όχι τα περασμένα,
να τα βαστήξω δεν μπορώ κι αλίμονο σε μένα.
Τώρα γελάς και χαίρεσαι, κακούργα δε σε μέλλει,
που μ’ έκανες να σέρνομαι, σέρνομαι,
αχ, κοτόνω σαν κουρέλι.
Ετούτα είναι βάσανα κι όχι τα περασμένα,
να τα βαστήξω δεν μπορώ κι αλίμονο σε μένα.
Αυτό το σφάλμα το βαρύ, ποτέ δε θα μπορέσω
και ζωντανός μα και νεκρός και νεκρός,
δε θα στο συγχωρέσω.
Ετούτα είναι βάσανα κι όχι τα περασμένα,
να τα βαστήξω δεν μπορώ κι αλίμονο σε μένα.
La mia vita è resa amara dai veleni,
Tu mi hai privato della gioia, della gioia,
ah, sei la mia catastrofe !
Questi sono tormenti, e non sono passati,
non riesco a sopportarli, me sventurato !
Ora ridi e gioisci, ti è naturale fare del male,
dove mi hai trascinato, trascinato,
ah, sono ridotto come uno straccio !
Questi sono tormenti, e non sono passati,
non riesco a sopportarli, me sventurato !
Questo tua grossa colpa, non potrò mai,
vivo o morto, specialmente morto,
perdonartela.
Questi sono tormenti, e non sono passati,
non riesco a sopportarli, me sventurato !
android2020 © 11.03.2017