Mosteczku zapomniany
Γεφύρι ξεχασμένο απ`το σύννεφο,
γεφύρι ξεχασμένο απ`τη βροχή,
ποιος αναστέναξε στο ρέμα σου,
κι έχεις για πάντα ξεραθεί;
Γεφύρι άγριο τριαντάφυλλο,
κερήθρα μαύρη της σιωπής.
Ήτανε ξένος, ήταν άρχοντας
ή μήπως ήταν ασκητής.
Γεφύρι ξεχασμένο απ`το σύννεφο,
γεφύρι ξεχασμένο απ`τη βροχή,
ποια πίκρα έσταξε το βήμα σου
στη δακρυσμένη σου ψυχή;
Mosteczku zapomniany przez obłoku kłąb
Mosteczku zapomniany też przez deszcz
Któż tak westchnienia słał nad rzeką twą
Że trwale zaprzestała ciec
Mosteczku tyś jest dzikiej róży splot
Tyś ciszą poczerniona barć
Czy to był przybysz - czy też wielki lord
Czy też asceta - daj mi znać
Mosteczku zapomniany przez obłoku kłąb
Mosteczku zapomniany też przez deszcz
Jakaż to gorycz kroplą drążąc w głąb
W spragnioną duszę mogła wejść
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 25.09.2017