William George Allum
Εγνώρισα κάποια φορά σ’ ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.
Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες, απ’ το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.
Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματ’ ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...
Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ’ άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.
Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.
Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός καθώς το ξέρουμ’ όλοι
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...
Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ’ ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.
Conocí una vez en barco extranjero
un fogonero inglés muy extraño
que nunca hablaba nunca ni tenía amigos.
Sólo fumaba continuamente una pipa tallada.
Todos decían que tenía una historia muy triste.
Y cuantos habían trabajado con él en las calderas
decían que una vez en un lugar lejano
se había tatuado de pies a cabeza.
Tenía en los brazos cruces y espadas pintados
una bailarina en el vientre, que bailaba desnuda
y sobre el corazón tenía tatuada
con punciones indelebles a una bellleza feroz.
Y contaban que había amado a esa mujer
con amor feroz, irrefrenable, hondo y sincero;
y que ella le engaño con cierto marinero negro
pues era una mujer insensible y pública.
Entonces él intentó expulsar de su mente
a aquella hermosura exótica que había amado tan profundamente
apartó y borró cuanto poseía de ella;
pero aquella pintura seguía sobre su corazón.
Muchas veces le vieron en las noches oscuras
frotarse con plantas el pecho los fogoneros....
Inútilmente, ya lo sabía él, como todos lo saben,
que los tatuajes de Annam no se quitan nunca...
Cierta noche, pasando por Bay of Bisky,
le encontramos con una pequeña en el pecho espada.
El capitán dijo "intentó borrar su estigma";
y ordenó en la fría mar enterrarlo.
Avellinou © 04.12.2017