Perché, padre
Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα,
είσαι θλιμμένος και σκεπτικός,
ποια μαύρη σκέψη σε βασανίζει
και το ψωμί σου με πόνο τρως.
Γιατί παιδί μου στη ζωή
δεν βλέπω άσπρη μέρα,
είναι πολλά τα βάσανα
κι οι πίκρες του πατέρα.
Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα,
τα δυο σου χείλη να μη γελούν,
μόν’ απ’ τα μάτια σου, αχ, τα θλιμμένα
δάκρυα μαύρα κρυφοκυλούν.
Γιατί παιδί μου ο ντουνιάς
δεν ειν’ όπως νομίζεις,
σε κάνει πάντα να πονάς,
να κλαις και να δακρύζεις.
Γιατί πατέρα, γιατί πατέρα,
δεν έχεις ύπνο και ξαγρυπνάς
κι όλα τα βράδια με τη μητέρα
μιλάτε ώρες κρυφά από ‘μας.
Γιατί με τη μητέρα σου
τα βάσανά μας λέμε,
όνειρα πλάθουμε για σας
και κάπου κάπου κλαίμε.
Perché, padre, perché, padre,
sei triste e pensieroso?
Quale triste pensiero ti tormenta
e ti fa mangiare con sofferenza il pane tuo?
Perché, figlio mio, nella vita
non riesco a vedere una buona giornata,
sono molti i tormenti
e le amarezze del padre.
Perché, padre, perché, padre,
le tue labbra non riescono a sorridere?
Solo dai tuoi occhi, ah, afflitti,
tristi lacrime versi di nascosto !
Perché, figlio mio, il mondo
non è come credi,
tante cose ti fanno soffrire,
piangere e versare lacrime.
Perché, padre, perché, padre,
non hai sonno e vegli?
E tutte le sere con la mamma
parlate per ore di nascosto a me?
Perché io e tua madre
parliamo dei nostri tormenti,
ci inventiamo dei sogni sul vostro futuro,
e, di tanto in tanto, piangiamo.
android2020 © 17.10.2016