Dimmi un po'
Κούρνιαζες σαν το πουλάκι
μες στα στήθεια μου,
σου `χα δώσει την καρδιά μου
και την αλήθεια μου.
Και φτερούγισες μια νύχτα
με αδύνατα φτερά,
κι έγιν’ η χαρά μας πίκρα,
δάκρυα και συμφορά.
Και τώρα που σε δέρνουν αστραπές
για πες μου που κουρνιάζεις τις νυχτιές,
για πες μου τον καημό σου που τον λες,
για πες μου γιατί έφυγες και κλαις.
Κούρνιαζες στην αγκαλιά μου
περιστέρι μου,
σου `χα σκέπη την καρδιά μου
και το χέρι μου.
Σου `χα σκέπη την καρδιά μου
κι ένα χέρι αντρικό,
τώρα πια δε θα `χεις ταίρι
μες στον κόσμο τον κακό.
Και τώρα που σε δέρνουν αστραπές
για πες μου που κουρνιάζεις τις νυχτιές,
για πες μου τον καημό σου που τον λες,
για πες μου γιατί έφυγες και κλαις.
Ti appollaiavi come un piccolo uccello
sul mio petto,
ti avevo dato il mio cuore
e la mia verità.
E svolazzavi una notte
con ali gracili,
e la nostra gioia divenne amarezza,
lacrime e sventura.
E ora che ti colpiscono i fulmini
dimmi un po' dove vai ad appollaiarti di notte,
dimmi un po' dove vai a parlare del tuo dolore,
dimmi un po' perché te ne sei andata e ora piangi?
Ti appollaiavi nel mio abbraccio
colomba mia,
con il mio cuore
e la mia mano che ti proteggevano.
Ti proteggevano il mio cuore,
e una mano virile,
ora non avrai più un compagno
in questo mondo cattivo.
E ora che ti colpiscono i fulmini
dimmi un po' dove vai ad appollaiarti di notte,
dimmi un po' dove vai a parlare del tuo dolore,
dimmi un po' perché te ne sei andata e ora piangi?
android2020 © 13.11.2016