Il silenzio
Άργησες να `ρθεις
και το τραπέζι μάζεψαν οι κόρες της σιωπής,
αφέντρες τούτης της σκεπής.
Άργησες να `ρθεις.
Δείπνησα μόνος.
Κρασί με κέρασε ο πόνος.
Κι’ ούτε γουλιά εσύ μην πιεις.
Τώρα σιωπή, λέξη μη βγάλεις.
Μετρώ τ’ αστέρια συμφορές.
Φτάνει της νύχτας ο ντελάλης
που θα λαλήσει τρεις φορές.
Άργησες να `ρθεις.
Την ιστορία μας την έσβησε ο χρόνος σιγανά.
Βλέπεις αυτός μας κυβερνά.
Άργησες να `ρθεις.
Hai tardato a venire
e la tavola la hanno sparecchiata le figlie del silenzio,
le vere padrone di questo tetto,
Hai tardato a venire.
Ho cenato da solo.
La sofferenza mi ha versato il vino.
E tu neanche un sorso mi hai offerto da bere.
Ora silenzio, non dire una parola.
Sto contando le stelle, sto contando le disgrazie.
Arriva il banditore della notte
che ripeterà tre volte il suo messaggio.
Hai tardato a venire.
Il tempo ha logorato in silenzio la nostra storia.
Vedi, è esso che ci governa.
Hai tardato a venire.
android2020 © 22.08.2017